Тухлан сууж таалан соёрхоорой

"Оонын эвэр шиг "хоёулхнаа байж битгий дандаа муудалцаж бай хэмээн аав ээж маань үргэлж сургамжилдаг сан.  Энэ үгийг нялх багадаа нэг их тоодгүй байж дээ. Гэхдээ одоо бодоход эгчийн минь дүүгээ гэсэн тэр агуу сэтгэл нь жижигхэн зүйл дээр ч гэсэн харагддаг байсан аж.  Шинэ жил, хүүхдийн баяраар авсан бэлгээ өөрөөсөө ч харамлан хадгалж надад өгдөг байж дээ. Гэтэл би гэж нэг эрх хүүхэд бэлгээ тэр дор хэнтэй ч хуваалгүй ганцаараа идээд л... Эгчийгээ Хятад улс руу сурахаар явахад нь өчүүхэн тэнэг би: "ашгүй нэг юм энэ нэг юмнаас салж амарлаа” гэж бодож байснаа бодохоор өөрийгөө хэчнээн зүхээд ч нэмэргүй мэт.  Эгч гэж бичихээр тэгж дууддаггүй хүнд их эвгүй юм байна. Би эгчийгээ ”Ажаа "гэж дууддаг юм л даа. Гэтэл би Ажааг явсан өдрөөс эхлээд л санаж эхэлсэн юм даа. Ер нь хүн хэн нэгэнд хайртай гэдгээ хамт байхдаа хэзээ ч мэдэж, түүнийгээ илэрхийлж чаддаггүй юм шиг ээ.  Өдөр бүр санаад л эгч дүү нар хамт байхыг хараад өөрийн эрхгүй атаархал төрдөг байж билээ. Гэхдээ энэ бяцхан атаархал минь хоёр жил л үргэлжилсэн юм. Хэхэ манай ажаа гэртээ эргээд ирж Монголдоо үргэлжлүүлж сурахаар болсон явдал бол энэ хорвоо дээр намайг баярлуулсан   хамгийн гайхалтай мэдээ байлаа.  Би
Ажаагаа ирсэн өдрөөс нь эхлээд л  үгэнд нь орж , уурлуулахгүй байхыг хичээдэг боллоо.  Мэдээж энэ "ухаарал” минь удаан үргэлжилсэнгүй. Ахиад л хэрүүл, маргаан....  Гэхдээ би нэг зүйлийг хангалттай ухаарсан энэ бол хорвоо дэлхий дээр нэг эхийн хэвлийд бүрэлдэж , миний зулайн дээр гишгэж төрсөн эгч минь наддаа ганц юм.

Яагаад энэ өгүүллийг "ганц” гэж нэрлэснийг одоо уншигч та бүхэн гадарласан байх. Гэхдээ энэ нэрийг би өгөөгүй миний эгч өгсөн юм. Ажаа маань утсан дээрээ ээжийг "ижий минь”,  намайг "Ганц” гээд тэмдэглэчихэж яагаад ч юм бүү мэд миний уур хүрээд:

-"та нэртэй хүнийг нэрээр нь хадгалаач” хэмээхэд,  Ажаа:

-"чи надад ганц юм байгааз дээ” гэсэн юм. Хорвоо дэлхий дээр хэчнээн олон тэрбум хүн байлаа ч төрсөн ах, эгч, дүү гэдэг бол таньд хамгийн том бэлэг шүү. Ямар сайндаа л Монгол ардын домог байдаг биз дээ.

Халхын сайхан залууд нэгэн бүсгүй дурлан, хэдэн жил хайрлаж явсаар гэрлэжээ. Яг хамтран амьдрах үед нь эх нь нэг настай дүүг нь орхин нас барав. Ингээд нөхөр, дүүтэйгээ амьдран таван жил болоход 2 сайхан нуган үр заяажээ.  Гэтэл нэг шөнө Манжууд гэрт нь дайран дээрэмдэхээр завджээ. Бүсгүй морьдын чимээ сонсон гэрийнхэндээ хэлээд зугатъя гэтэл нэг морьтойгоо саналаа. Чимээгүйхэн босоод өөрийн төрсөн дүүгээ сундлан зугтаж орхижээ. Төд удалгүй зарим хүмүүс нь тэр хоёрын араас мөшгисөөр байгаад бариад:

-          Чи яагаад өөрийн хань, төрсөн үрээ хаяад ганц дүүгээ дагуулан зугатаж байгаа юм?   Хэмээн асуухад

-          Би нөхрийг бол хаанаас ч олно, хүүхдийг хэзээ ч төрүүлж болно. Харин өөрийн төрсөн дүү бол надад л зөвхөн ганц заяасан гэжээ.

Урт шар үс нь наранд гэрэлтэн, үл ялиг бүдэг хөмсгийг нь давхраатай алаг нүд нь тодруулан, жижигхэн сэвх нь шулуун хамрыг нь чимсэн туранхай цагаан охин мөрөндөө даавуун цүнх үүрэн сургуульдаа явна. Гэр хороололд амьдардаг гэмээргүй цэвэрхэн, дэгжин болохоор хэнд ч гадуур явахад нь баян айлын эрх охин шиг л харагддаг. Ээжтэйгээ 2-уулхнаа амьдардаг болохоор охин багаасаа л жаахан биендээ багтамгүй ажил хийж, ус авч, гал түлнэ...
Гаднаас нь харахад хэнч цохиод авбал өлхөөн уначих царайтай атлаа цаанаа л нэг эршүүд жавхаалаг охины нэрийг Гүнж гэдэг. Одоо дөнгөж 6-р анги
Нэг буудал алхах замдаа жижиг дэлгүүрээс мишка авч идсээр жингэнэх хонхтой зэрэг шахуу анги руугаа гүйн орлоо. Ангийн багш нь аль хэдийн хичээлээ заагаад эхэлчихжээ.
2-р салааны 3-р ширээнд ангийнхаа хамгийн сахилгагүй хөдөлгөөнтэй цэвэрхэн бор царайтай дэггүй жаалтай суудаг аж. Түүний нэрийг Бадрал гэдэг бөгөөд аав ээж нь 3дугаар энгид байхад нь Америк руу цагаачилсан бөгөөд эмээ өвөөгийндөө амьдардаг. Энэ хөвгүүнээс болж гүнж нэлээн хэдэн дэвтрээ урж хаян, литр литр нулимс унагасан ч хамт суусаар л... Дандаа л үснээс нь зулгааж, барилдаж мышок болгон унагаадаг, өвөл болохоор цасаар угааж, дулаарахаар цүнхийг нв авч зугатаагаад өдөржин араасаа дагуулж явдаг болохоор Гүнж нэлээд муухай харьцдаг. Гэхдээ угаасаа эвдрээгүй гэгээхэн хөөрхөн зан ааштай, онц сурдаг, царайлаг болохоор нэлээд талтай аж.
Охин ширээний найзыгаа харангуутаа нэлээд залхсан янзтай хажууд нь суутал өнөөх ширээний найз нь өнөөдөр тун эелдэг инээмсэглэн: "яасан оройтжыноо?" хэмээн асуухад Гүнж: "чамд хамаагүй" гэлээ.
Гэтэл нэг дэвтрийн тал цаасохинд өглөө. Гүнж гайхан уншихад:
-"2уулаа үерхье тийм бол А, үгүй бол Б-г дугуйл "хэмээн хэдий муухай сараачсан бичлэгтэй ч хичээж бичсэн нь харагдаж байлаа. Гүнж Үг дуугүй А-г дугуйлж энэ өдрөөс эхлэн Гүнж, Бадрал 2-ын дунд сурагч насны гэгээхэн үерхэл эхэлжээ.
Энэ 2 үерхэж байх хугацаандаа жижиг сажиг хичээл ном, найз нөхдөөсөө болон бараг л 20, 30н удаа салж нийлжээ. Салангуутаа л өнөөх сүрхий найз хөвгүүн нь охины хувьд "дээрэмчин" болдог аж. Ямарсайндаа л 7-р ангидаа салсныхаа дарааСкаителын шинэхэн утсыг нь булааж аваад 200 төг өгөхгүй бол утсыг чинь эвдэнэ гэчихсэн алх барьчихсан дэлгээд цохино гэж сүрдүүлэн мөнгө авдаг байсан гээч.
Дээд ангийнхан нь 2 жижигхэн хүүхэд хөтлөлцөөд явж байхыг нь хараад өхөөрддөг байсан бол нэг л мэдэхэд тэд 8-р ангид орчихсон охидыг атаархуулж хөвгүүдийг хилэгнүүлсэн сайхан хос гарч ирсэн. Сургуулийн багш ажилчид, үе тэнгийнхэн нь гээд мэддэггүй хүн үгүй болж ичих зүйл ч алга болжээ. том болоод ч тэр үү аар саарын дэвтэр номноос болоод салахаа ч больж, цүнх номыг нь булааж авч хэрэлдэх нь ч багаслаа...... Хамгийн анх гэрт нь хүргэж өгчихөөд гүйгээд алга болдог байсан дэггүй бор жаал одоо хайрт охинтойгоо хичээлээ тараад кино үзэж, "парадаес" гэдэг зайрмагны кафед байнга ордог болжээ. Өглөө хичээл дээр хамт, өдөр гадуур хамт зугаалж оройг мессежээр харилцаж өнгөрөөнө. 8-р анги төгсөх цаг болж хонхны баяр боллоо. Охин шинэхэн цэнхэр хослол дээрээ анхилам сүрчиг цацан нүүрээ бага зэрэг будаад сууж байтал гэрийн гадаа сыгналдах чимээ гарлаа... Найз хөвгүүн Бадрал нь ахтайгаа цуг хүлээж суугаа харагдана. Бадрал богинохон халимгаа боёгож гельдэн, цагаан саарал тайлтай үнэхээр гое хослол өмссөн нь угийн сайхан өндөр нуруулаг биетэйг ч хэлэх үү улам ч чимж үнэхээр тэнгэрийн ханхүү шиг харагдаж Гүнжийг алмайруулах дөхөж,яг энэхэн мөчид охины сэтгэлийг бүрмөсөн эзэмджээ... Тэд 2уулаа медаль аван үнэхээр аз жаргалтайгаар хонхны баяраа тэмдэглэлээ. Хонхны баярын зугаалга "хонхны-лонхны-онгоны баяр " гэж тэр үед ярьдаг нь бичигдээгүй хууль мэт. Энэ хуулийг харин ангийнхан нь дагах гэсэн юм шиг эцэг эхтэйгээ сөргөөцөлдөн байж "
Найрамдал"явалгүй "Цэргийн амралт" явлаа. Ангийнхан нэлээдгүй архи ууцгааж хөл толгойгүй юм болж байлаа. Энд тэнд тасарч унасан охид хөвгүүд, хаашаа л харна хэрэлдээд байгаамуу хэлэлцээд байгаа нь мэдэгдэхгүй хашгичсан амьтад, харин Гүнж Бадрал 2 хэсэг ангийнхаа ерөөсөө нийлж байгаагүй даруухан онц сурлагатнуудтай түүдэг тойрон суухдаа хамаг л хөгжилтэй явдлуудаа дурсан уйлах үедээ уйлж, инээх үедээ инээсээр...
10дугаар ангид орлоо. Сагс, волейбол, теннис, биллъяард , бүжгийн хүслэн тэмцээн хүртэл болоход Бадралын цаг, гинж, цамц гээд бүх л юмыгбарьж зогсоод хоолойгоо сөөтөл дэмжээд гүйсээр... Бадрал бүхий л спорт, тоглоом урлаг гээд чадахгүй юм нэг ч үгүй, бас 10 жилийн охидуудад таалагддаг атмаан нэгэн болохоор Гүнж улам л хайрладаг. Харин Гүнж хөөрхөн, гоё биетэй, онц сурдаг, даруухан болохоор Бадрал байтугай үеийн хөвгүүд нь ил далд хайрладаг яг л тохирсон хос аж. Цаг хугацаа өнгөрсөөр л нэг л мэдэхэд их сургуулийн босгыг алхан орлоо. Бадрал МУИС-ийн ОУХарилцааны сургуульд амжилттай тэнцсэнд Америкд амьдардаг аав ээж 2 нь төрсөн өдрийн бэлэгтэй нь цуг цоо шинэ Мустанг машин явуулжээ. Мөн нэгэнт 18 нас хүрч биеэ даасан учраас өвөөгийнхөөсөө нүүж байраа түрээслэх больж супер засвар хийлгэн сайхан тохижуулан, ганцаараа амьдарлаа эхлэв.Харин Гүнжид хайртынхаа гэр орныг нь цэвэрлэж , хоолыг нь хийхээс авахуулаад мундахгүй ажил ар араасаа цуварлаа. Хосын үерхэл хэдий сайхан байсан ч Бадрал хайртаасаа нэг л юмыг ихэд хүсэмжилсэн ч Гүнж дэндүү журамтай учраас байнга үгүйсгэсээр... Эхний хэд хоног ангийнхантайгаа үг ч дугардаггүй байсан ч яалтачгүй хэсэг хүүхдүүдтэй нийлэн нэг паабд оров. Баахан чалчиж байтал Уянга гэгч ангийнхаа л сор болсон өндөр, сайхан бие хаа, царай зүстэй , галзуудуу гэмээр охин Бадрал дээр ирээд: Манай ангийн хамгийн дажгүй банди ингэхэд найз охинтой болов уу? хэмээн асууснаар тэдний хайр дурлалын талаар их сургуулийнхан нь бүгд мэддэг болов. Энэ түүхийг маань сонсоод бүгд атаархах байх гэж бодтол харин ч эсрэгээрээ бүгд л: "ээ чи бүхэл бүтэн 5-н жил үерхчихээд тэр охинтойгоо унтаж ч үзээгүй арчаагүй амьтан бэ? " гэхэд нь Бадрал уурсан гарч гүйн машинаа асаан Гүнжийн гэрийн зүг давхилаа. Үүдэнд нь ирээд хамаг байдгаар сыгналдахад хайрт нь хамаг байдгаараа инээмсэглэн ирэхэд түүний нөгөө их хилэн үнс нурам болон унтарсан юм даг. Гэхдээ л Бадрал их сургуульд ороод орчинд ороод ч тэр үү, байр машин өөрийн гэсэн бүх юмтай том залуу шиг санаснаас ч юм уу нэг л өөр болж байгааг нь гүнж гадарласаар л...
Бадрал сургуулийнхаа танилцах үдэшлэгээр төгсөх курсын эгчтэйгээ танилцан архиныхаа гайгаар анх удаа хайртыгаа хуурчихлаа. Гэхдээ тэр гэмшсэнгүй бүр амтшан шөнийн клубуудээр хэрэн хэсч охид хүүхнүүд чихдэн яг л хормойн дон тусснаа өөрөө ч мэдсэнгүй. Гүнж өөрийг нь тоохоо болж, янз бүрийн охидуудтай уулзаж учирч байгааг нь мэдсэн хэдий ч тэвчин хүлээцтэй ханддаг байлаа. Бүр арга ядсандаа ээжээсээ эмээгийндээ хонолоо гэж гараад найз залуугийндаа хонон эмэгтэй хүний хамгийн ариун нандин зүйлээ бэлэг болгожээ. Түүнээс хойш тэдний хөндийрөх шахсан харилцаа нь дотносож эхэлжээ. Гэтэл нэг өвлийн цасан шуургатай өдөр Гүнж шалгалтандаа бэлдэж номын санд суусаар оройтчихсон байж. Найз залуу луугаа залгаад учраа хэлтэл өөдөөс нь : "эмээгийн бие нь муудаад би эмнэлэг дээр байна амжихгүйнэ " гэж хэлээд утсаа тасдаж орхилоо. Яах ч аргагүй ганцаараа замын хажуугаар амтовусны буудал руу явж байтал түгжрээн дундах зам дээр Бадралын мустанг нүдэнд тусах нь тэр гайхан өнгийн сайн харвал нэг охинтой цуг инээлдэн замруугаа ч харахгүй дотно сууж байлаа. Охин өөрийн эрхгүй зүрх нь зүсэгдэх шиг өвдөн чичирч, нүднээс нь том том дусал нулимс хацар даган урсахдаа эхнээсээ хөлдөж байгаа нь мэдрэгдэнэ. Гэхдээ гадаа ямар хүйтэн байгааг ч анзаарах сөхөөгүй ухаан балартан явж байхдаа: " энэ үнэн гэж үү, итгэмээргүй юм " гэдэг үгсийг мэдрэл муутай хүн шиг амандаа бувтнан хөлөө зөөж ядан алхана. Гэртээ ирээд хэнтэй ч юу ч ярихгүй үүр цайтал уйлсаар хэдий хайртай ч гэсэн сална гэсэн шийдвэрт хүрлээ. Маргааш өглөө хичээлээ таслан Бадралын гэрт нь очоод түлхүүрийг нь өгөнгөө салах шийдвэрээ хэлэх гээд хаалгыг нь онгойлготол 2дахь удаагаа цохилтонд орлоо. Уг нь сална гэж шийдсэн байсан ч хамаг бүхнээ зориулсан түүнийгээ хайрлахгүй гэж төсөөлөөгүй байсан ч энэ адгийн заваан дүр төрөхийг хараад өөрийн эрхгүй тэр агуу хайр сэтгэл нь унтран үгүй болжээ. Найз залуу нь түүнийг хэчнээн удаан гуйж өвөөгөөрөө гуйлгуулж, гадаадад байгаа аав, ээж 2 оороо залгуулсан ч охин аль хэдийн шийджээ. Ингээд тэр 2-ын арван жилийн ариун нандин үерхэл замхран оджээ.


Охин одоо 25 настай, эрхэлсэн сайхан ажилтай, өөрт нь бүх юмаа зориулахад бэлэн эр нөхөтэй түүндээ бас үнэхээр их хайртай болж , ханхүү шиг хөөрхөн нэг настай хөвгүүнтэй сайхан амьдарч байгаа.Гэхдээ тэр хэзээ ч өөрийн анхны бүх юмны эзнээ мартаж чадалгүй үүрд сэтгэл зүрхэндээ нандигнан дурсдаг.
Харин анхны хайрт хөвгүүн нь Америкт амьдарч байгаа бөгөөд мансууруулах бодис хэрэглэж, архидан шоудаж тар болгондоо "анхны ариун нандин үерхлээ" хэнд ч хамаагүй ярин цурхиран уйлдаг аж....
Анхны бүх юм мартагдашүй
Ахиад хэзээ ч давтагдашгүй
Дэндүү багын үерхэл түүнийгээ
Дурсамж болгон сэтгэлдээ үлдээгээрэй